کمربندها برای مدت طولانی مورد استفاده قرار گرفته اند، برای قرن ها بیشتر توسط مردان از زنان استفاده می شود، تاریخچه کمربندها به عصر برنز برمی گردد.
در دوران مدرن، هم مردان و هم زنان از کمربند برای بهبود لباس و کاربرد خود استفاده می کردند.
کمربند چرم دست دوز مردانه بیشتر مورد استفاده سربازان قرار می گرفت و هنوز هم نمادی از درجه، افتخار، افتخار و نظم در خدمات دفاعی است.
به طور کلی کمربند زنانه و مردانه تفاوت اساسی مانند لباس یا کفش ندارد، اما بر اساس فیزیک زن و مرد، اندازه کمربندها، مارک، متریال استفاده شده انواع مختلفی دارد.
برخی از کمربندها مانند کمربندهایی که توسط افسران پلیس، نجارها یا سایر کمربندهای ابزار استفاده می شود، تک جنسیتی هستند.
کمربندهای مورد استفاده در هنرهای رزمی رنگ های مختلفی دارند و نشان دهنده سطح مهارت پوشنده زن یا مرد هستند.
اوبی یک کمربند سنتی ژاپنی است که روی کیمونو بسته می شود، بازی های نقش برای هر دو جنس وجود دارد.
کمربندهایی که مردان می پوشیدند عمدتاً برای مصارف استفاده می شد.
سربازان آنها را برای حمل سلاح خود می پوشیدند، آنها به آرامی به نماد غرور و بخشی از یونیفرم تبدیل شدند، حتی زمانی که مردان در جنگ نبودند.
بعد از دهه 1920 از آنها برای محکم نگه داشتن شلوارهای خود در قسمت کمر نیز استفاده می شد، بدن مرد منحنی برای پوشیدن شلوار ندارد، بنابراین کمربند لازم است.
از اواسط دهه 90، شلوارها بسیار کم پوش شدند و کمربندها به یکی از الزامات کلیدی برای پوشیدن شلوار تبدیل شدند.
معمولاً کمربندهای مردانه در اندازه های کمری بین 27 تا 48 اینچ هستند، سگک ها قوی تر هستند و سوراخ ها در سمت چپ و سگک ها در سمت راست قرار دارند.
کمربند زنانه با معرفی دامن و تاپ شروع شد، آنها برای تکمیل لباس ها استفاده می شدند و بر کوچکی کمر بیشتر از کنار هم نگه داشتن لباس تأکید می کردند.
