اولین نمونه از ساعت‌های اتمی که از اتم هیدروژن یا سزیم به عنوان آونگ استفاده می‌کردند در سال 1949 در ایالات متحده آمریکا ساخته شد.
در سال 1967، فرکانس طبیعی اتم به عنوان واحد جهانی زمان جدید شناخته شد، اما یک نوع عملی نیست.
ساعت انواع مختلفی مانند ساعت فورتیس قدیمی دارد و کاربرد مهمی دارا می باشد.
اگرچه در منابع مختلف اطلاعات متفاوتی در مورد اولین ساعت مچی تاریخ وجود دارد، اولین اسناد مربوط به سال 1790 است، اولین ساعت مچی زنانه در سال 1812 توسط برند لوکس سوئیسی آبراهام لوئیس برگه برای ملکه کارولین مورات از ناپل ساخته شد.
طبق رکوردهای جهانی گینس، اولین ساعت مچی زنانه، مشابه ساعت های مچی امروزی، توسط یک سازنده ساعت سوئیسی به نام Patek Philippe، برای کنتس کوسکوویچ مجارستانی در سال 1868 تولید شد و این ساعت اولین ساعت مچی تولید شده به معنای مدرن بود.
از آنجایی که اولین کسی که از آن استفاده کرد یک زن بود، ساعت مچی تا قرن بیستم به عنوان یک اکسسوری زنانه باقی ماند، کسی که سرنوشت ساعت مچی را تغییر داد یک سرباز از نیروی دریایی آلمان بود.
این سرباز با گلایه از سختی بیرون آوردن ساعت از جیب خود هنگام تلاش برای زمان بندی بمباران ها، پیشنهادی داد: ساعت جیبی که می توان آن را روی مچ قرار داد.
پس از این اتفاق، ژیرار پرگو، ساعت ساز سوئیسی، اولین ساعت مچی مردانه را در سال 1880 به دستور نیروی دریایی آلمان ساخت.
اکنون، زمانی که ساعت‌های مچی به درستی انتخاب شوند، به اکسسوری تبدیل شده‌اند که می‌توان از آن با تی‌شرت، لباس شب یا کت و شلوار استفاده کرد.
وقتی به مدل های جدید ساعت نگاه می کنیم، چه برسد به اولین ساعت های مچی، با مدل های بسیار متفاوتی از ساعت های بیست سال پیش مواجه می شویم.
در ساعت های امروزی، اندازه صفحه، استفاده از مواد مختلف در کنار هم، آزادی در استفاده از رنگ هم در ساعت های مردانه و هم در ساعت های زنانه جلب توجه می کند.
